Skarabeusze, które w jednych budzą lęk i obrzydzenie, dla starożytnych Egipcjan były symbolem pomyślności i szczęścia.
Uważane były za święte stworzenia i darzone ogromnym szacunkiem. Wg Egipcjan skarabeusze były świętymi zwierzętami, symbolizującymi wędrówkę słońca po niebie oraz odrodzenie. Pod postacią skarabeusza czczono Chepri, egipskie boga wschodzącego słońca. W Starym Państwie identyfikowano go z Atumem, stwórcą pozostałych bóstw.
Często pełniły funkcje ozdobne, w postaci amuletów lub naszyjników wykonywanych z kamieni, metali lub kości słoniowych. Były również elementem ozdobnym umieszczanym na pierścieniach. Wiele pieczęci w Średnim Państwie miało formę skarabeusza, na podbrzuszu którego było wyryte imię urzędnika.
Symbol tego czarnego połyskliwego chrząszcza bardzo często zdobił wnętrza grobowców i komnat, zwiastując ponowne narodziny. Wg Egipcjan skarabeusze bowiem rodziły się z niczego, wychodziły z nicości, a dokładniej ich młode wyłaniały się z kulki gnoju.
Dziś, wyroby takie jak naszyjniki, pierścienie oraz wiele innych rękodzieł są sprzedawane na bazarach w całym Egipcie, będąc jedną najpopularniejszych pamiątek kupowanych przez turystów.